Την Τετάρτη 22 Ιουνίου 2022 στις 21.00 τα μέλη των παιδικών και εφηβικών τμημάτων του χορευτικού Τμήματος του Π.Ο. Δήμου Πάτρας παρουσίασαν την δουλειά τους στην ιχθυόσκαλα.

Μόνο περηφάνεια μπορεί να νοιώσει κανείς για τα παιδιά, τους δασκάλους και τα στελέχη του Χορευτικού Τμήματος του Δήμου Πάτρας. Και δεν ήταν μόνο ο συντονισμός στα χορευτικά βήματα, το ύφος, που οι επιδόσεις των παιδιών ήταν εξαιρετικές αλλά η ωριμότητα και ο σεβασμός που αντιμετώπισαν την παράσταση από την αρχή μέχρι το τέλος.

Δεν ήταν απλοί ή ψαγμένοι καταναλωτές πολιτιστικού προϊόντος αλλά δημιουργοί. Εκφράζαν την ψυχούλα τους, την αθωότητά τους, την δύναμή τους για να κατακτήσουν το αύριο, μάθανε από τους δασκάλους τους να πατάνε γερά, να κάνουν λάθη και να συνεχίζουν για να κάνουν το επόμενο βήμα σωστά, μέχρι να φτάσουν στο τέλος του χορού. Τι κι αν πρέπει να στήσουν καρέκλες, τι κι αν πρέπει να σφουγγαρίσουν το χώρο που θα χορέψουν, τι κι αν δεν έχουν ούτε ένα μπουκαλάκι νερό έμαθαν να συνεχίζουν.

Αυτή την ομορφιά των παιδιών μας, των μικρών δημιουργών μας, υποτίμησαν κάποιοι (όνομα και μη χωριό) θεωρώντας την δευτεροκλασάτη μια και ασχολούνται με δουλειές και έργα «υψηλού επιπέδου» και θέλησαν και να μας το δείξουν. Ειλικρινά αυτές οι μικροαστικές αντιλήψεις και οι μικρότητες δεν μας αγγίζουν.

Εμείς θα μείνουμε προσηλωμένοι στις επαναστατικές αρχές της ερασιτεχνικής δημιουργίας στο δρόμο του πολιτισμού της αντίστασης και της ανατροπής. Πολιτιστικό κίνημα που δεν αμφισβητεί την κυρίαρχη τάξη πραγμάτων στην τέχνη και τον πολιτισμό φτιάχνοντας δημιουργούς και όχι καταναλωτές μάλλον έχασε τον δρόμο του στα γρανάζια του αγοραίου πολιτισμού εγκλωβίζοντας σ΄ αυτόν και τους επαγγελματίες καλλιτέχνες, που πρέπει να τους διαχωρίσουμε από το καλλιτεχνικό έργο και πως αυτό διαμορφώνεται σαν εμπόρευμα στις «αγορές».

Εμείς ξέρουμε. Η στάση ζωής που διαλέξαμε είναι επίπονη, δύσκολη και σκληρή, γεμάτη αγκάθια και τρικλοποδιές. Αυτό δεν σημαίνει ότι μένουμε σιωπηλούληδες και τα καταπίνουμε.

Βλέποντας όμως τα μάτια αυτών των παιδιών τότε όλα γίνονται όμορφα και η ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο θεριεύει. Και τότε ακούραστα, άιντε πάλι απ΄ την αρχή να κάνουμε την δουλειά μας και την φωνή μας ποιο δυνατή.

Χρήστος Γιαννόπουλος