Όταν άνοιξε ο ένας σε μένα,
όταν καθησύχασε τον γείτονα να με υποδεχθεί κι αυτός,
όταν ο «ένας» και ο «γείτονας» έγιναν ο κυρ-Φώτης και o Αντρέας αντίστοιχα,
και όταν κι οι δυο, στο τέλος των βημάτων μας, χειροκροτούσαν με θέρμη
τότε, έγιναν τα λόγια μας αληθινά και η σκέψη των ανθρώπων πράξη.

Κάπως έτσι, 150 ερασιτέχνες-δημιουργοί του Χορευτικού Τμήματος του Δήμου Πατρέων ξεχύθηκαν στους δρόμους των Ζαρουχλεΐκων και στο Ψαροφάι, μοίρασαν έντυπο ενημερωτικό υλικό για την ανακύκλωση, πόρτα-πόρτα, και έδωσαν σε μικρά κεντρικά σημεία των περιοχών μια μεγάλη χορευτική παράσταση.

Ανά δύο άτομα, κατευθυνόμασταν στο οικοδομικό τετράγωνο που μας αντιστοιχούσε. Εκεί, γυρίζαμε ανάμεσα σε οδούς με αρχαιοελληνικά ονόματα, όπου στις όχθες τους μπάρκαραν νεοελληνικές φουρτούνες. Δίπλα σε στέγες βιοπαλαιστών οι οποίοι, είτε δειλά, είτε απαθώς, είτε ενθουσιωδώς, είτε καχύποπτα, δέχθηκαν να αφουγκραστούν τον παλμό του λόγου μας. Συναναστραφήκαμε συμπολίτες οι οποίοι, ωσάν παιχνίδι, πήραν μέρος προκειμένου να μας συμβουλέψουν για τις διαδρομές που θα πρέπει να ακολουθήσουμε. Βρήκαμε παιδιά, αλλοδαπά και ντόπια, να μας ακολουθούν και να συντελούν κι αυτά στο δύσκολο έργο μας. Επί 1 λεπτό, φιλοξενούμασταν και σε μία διαφορετική καθημερινότητα. Σε κάθε σπίτι, εξηγώντας το σκοπό της επίσκεψής μας, συγκεντρωνόταν όλη η οικογένεια στην πόρτα (γονείς με παιδιά, μικροί – μεγάλοι) και κάθε προθάλαμος μεταμορφωνόταν σε ένα μικρό παλκοσένικο, όπου δίναμε τον καλύτερό μας εαυτό σε μια μοναδική παράσταση με θεατές έκπληκτα μάτια, καρφωμένα για γνώση. Βλέπαμε μικρούς και μεγάλους με ζέση να ξεχωρίζουν μπροστά μας τα ανακυκλώσιμα υλικά από τα σκουπίδια,  θέλοντας να περάσουν γρήγορα από τα λόγια στην πράξη.

Χτυπήσαμε 5.000 κουδούνια και άνοιξαν 5.000 Εμπειρίες. Μας έδωσαν 5.000 χαμόγελα και ανάψαμε 5.000 σπίρτα. Και όταν πήραμε το δρόμο της επιστροφής, περνώντας από τις γειτονιές που διαβήκαμε, κοιτάζοντας στα μπαλκόνια, βλέπαμε γαλάζιες φωτιές. Τότε, νιώσαμε σίγουροι ότι το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε!

Οι γειτονιές μάς άκουσαν, μας πίστεψαν και μας εμπιστεύτηκαν. Δε χρειαστήκαμε καρτελάκια ταυτοπροσωπίας για να αποδείξουμε το πραγματικό μας πρόσωπο. Είμαστε αληθινοί και οι αξίες μας αναβλύζουν από το πάθος της ανιδιοτελούς προσφοράς και της δημιουργίας. Η φύση, και ειδικότερα η ανακύκλωση, είναι Πολιτισμός. Εμείς πολιτισμό ορίζουμε την προσπάθεια ανάλυσης της ανθρώπινης προόδου μέσα από την ανάπτυξη της ελεύθερης εργασίας, των σχέσεων του ανθρώπου προς τον άλλον άνθρωπο και των σχέσεων του ανθρώπου προς τη φύση, ως κοινωνικής ουσίας. Οπότε, η συμμετοχή του Χορευτικού Τμήματος Δ.Π. αποδεικνύει την ιδιότητά του ως ένας πλήρης φορέας γνήσιων πολιτιστικών αξιών.

Βέβαια, δεν είναι ζήτημα μόνο της ανακύκλωσης, είναι ζήτημα ευθύνης για το αύριο. Είναι αυτό το οποίο επιτύχαμε να ριζώσει  βαθιά στη συνείδηση των ανθρώπων που συναναστραφήκαμε. Οι σειρήνες από τα 65.000 νοικοκυριά θα ηχήσουν κι εμείς σαν ερασιτέχνες-δημιουργοί, σαν οραματιστές μίας καλύτερης κοινωνίας, θα είμαστε εκεί, προ των πυλών (των μικρών και των μεγάλων) έτοιμοι να αγωνιστούμε!