1) Παράγραφος 6 του άρθρου 1 του νόμου 4046/12, δηλαδή του γνωστού Μνημονίου 2:
"6. Οι ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο κεφάλαιο Ε' «Διαρθρωτικές Μεταρρυθμίσεις», παράγραφοι 28 και 29 του Μνημονίου Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής και στο Κεφάλαιο 4 «Διαρθρωτικές Μεταρρυθμίσεις για την Ενίσχυση της Ανάπτυξης» παράγραφος 4.1: «Διασφάλιση της ταχείας προσαρμογής της αγοράς εργασίας και ενίσχυση των θεσμών της αγοράς εργασίας» του Μνημονίου Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής, τα σχέδια των οποίων εγκρίνονται κατά την παράγραφο 2 και προσαρτώνται ως παράρτημα V στον παρόντα νόμο, συνιστούν πλήρεις κανόνες δικαίου άμεσης εφαρμογής. Με αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου ρυθμίζεται κάθε αναγκαίο ζήτημα για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου."

Όπως σωστά αντιλαμβάνεστε, το στρατηγικό σχέδιο κατακρεούργησης των εργασιακών δικαιωμάτων συνιστά, σύμφωνα με το υπογεγραμμένο και ψηφισμένο από την Ελληνική Βουλή Μνημόνιο 2,  μέρος ανάμεσα στους πλήρεις κανόνες δικαίου άμεσης εφαρμογής! Επομένως, γίνεται έκδηλο ότι ο κάθε Υπουργός της Κυβέρνησης μπορεί να εντάξει οποιοδήποτε νομοσχέδιο επιδιώκει να περάσει, στις διατάξεις περί "ταχείας προσαρμογής της αγοράς εργασίας’’ και έπειτα, αδέσμευτος από χρονοβόρες και τυπικές διαδικασίες, (όπως ολομέλειες, συζητήσεις και ψηφίσματα από την Ελληνική Βουλή) θα μπορεί να πραγματώνει τις κομματικές φιλοδοξίες και τις ατομικές εθνοσωτήριες εκτιμήσεις του. Η παράγραφος 6 του άρθρου 1 του Ν. 4046/12 λύνει τα χέρια της κυβέρνησης, η οποία θα περνά τα αντιλαϊκά της νομοσχέδια  μέσω ενός και μόνο Υπουργικού Συμβουλίου!

2) Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας
Αρ.Φύλλου 139
11 Ιουνίου 2013

«’Έχοντας υπόψη:
(…)
2. Την έκτακτη περίπτωση εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης για την αντιμετώπιση του κατεπείγοντος θέματος της εφαρμογής της παραγράφου 1 του άρθρου 4Β του ν. 3429/2005 που αφορά την εφαρμογή των διατάξεων του ν. 4046/2012 και του ν.4093/2012, που αποτελούν προαπαιτούμενες ενέργειες στο πλαίσιο του εγκεκριμένου Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 – 2016, (…) σε περίπτωση κατάργησης του φορέα, όπως και τυχόν θυγατρικών του, καθορίζεται η διακοπή της λειτουργίας του καθώς και των τυχόν θυγατρικών του, ως και ο χρόνος αυτής, η τύχη της περιουσίας του καταργούμενου νομικού προσώπου, όπως και των τυχόν θυγατρικών του, ρυθμίζονται όλα τα θέματα της διαδοχής των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών τους, όπως και η τύχη των εκκρεμών δικών, της αυτοδίκαιης λύσης των πάσης φύσεως εργασιακών σχέσεων και των συμβάσεων έργου, της αυτοδίκαιης λήξης όλων των αποσπάσεων προσωπικού καθώς και κάθε σχετικό με αυτά θέμα, της αυτοδίκαιης λήξης της θητείας των οργάνων διοίκησης, των διαδικασιών και οργάνων που απαιτούνται για τη διαδοχή καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια (…) με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και του κατά περίπτωση εποπτεύοντος τον καταργούμενο ή συγχωνευόμενο φορέα.»

Επεξηγώντας το ευκρινέστερα,  συμπεραίνουμε ότι οι αρμόδιοι υπουργοί, ενεργώντας κατά το δοκούν, έχουν το νόμιμο δικαίωμα (πλέον!) να διαχειρίζονται το μέλλον κάθε Δημόσιου Οργανισμού και φορέα. Mε την ομόφωνη απόφαση μονάχα τριών υπουργών και την συνυπογραφή αυτής θα μπορούν να βάζουν λουκέτο σε οποιαδήποτε δημόσια επιχείρηση κρίνουν – αυθαίρετα - αναγκαίο, να απολύουν εργατικό δυναμικό με βάση προσωπικές θεωρήσεις για την επίτευξη των καπιταλιστικών στόχων τους και να διαχειρίζονται οτιδήποτε αφορά τον οργανισμό, ακόμη και περιουσιακά στοιχεία. Όλα αυτά, εννοείται, χωρίς την έγκριση του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Όπως διακρίνουμε ακόμη στη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, η κυβέρνηση δε διστάζει να επικαλεστεί για αυτή τη δημοσιονομική προσαρμογή τις αντεργατικές δεσμεύσεις που έχει συνομολογήσει με την τρόικα!

Αυτές είναι μερικές μονάχα αποδείξεις για την ξεδιάντροπη νομιμοποίηση της αστικής κρατικής αυθαιρεσίας και του εκφασισμού του ελληνικού πολιτεύματος. Γίνονται πασιφανείς οι προθέσεις του κεφαλαίου, καθώς και ο έμμεσος τρόπος επιβολής των καπιταλιστικών φιλοδοξιών.

Είναι καιρός να αλλάξουμε αυτό το σύστημα που σαπίζει και είναι επικίνδυνο να μολύνει ακόμη και τη λαϊκή δύναμη ανατροπής. Δείτε με τα μάτια σας την εκδούλευση του λαού και αντιδράστε βίαια με όπλο τα βάγια της αστικής τους «Ειρήνης»!